Op naar het volgende Nationale Park: Bryce Canyon

Woensdag 18 juli:

Vanmorgen om 7.30 uur op. Tot groot ongenoegen van onze 2 puberzonen. Gelukkig weer strakblauwe lucht. Tijdens het ontbijt worden we getrakteerd op het speeluurtje van 5 haviken. Op zo’n 5 meter afstand zijn ze aan het dollen met elkaar. Ze lijken helemaal niet bang voor mensen. Er blijkt een nest hier op de camping te zitten. Nadat we alles weer hebben opgeruimd/ingepakt vertrekken we van deze prachtige plek. We willen de camper op de speciale parkeerplek van het park zetten (ivm doorreis later op de dag) en van daaruit direct de shuttle nemen om nog een paar dingen te kunnen zien. Helaas, om 9.40 uur staat de hele parkeerplaats al vol en moeten we uitwijken naar betaald parkeren in Springdale. Ook prima.

De shuttle brengt ons naar “the Big Bend” waar je prachtig uitzicht hebt op de spectaculaire trail “Angels Landing”. Deze loopt gedeeltelijk over een smal pad met aan weerszijden de afgrond en is zeer bekend in Amerika. Er zijn wel eens mensen verongelukt hier. Hij is nu gesloten ivm de enorme regenval van vorige week woensdag (toen wij in Kings Canyon daar ook last van hadden). Hierdoor is een gedeelte helemaal weggeslagen wat eerst gerepareerd moet worden. De natuur zorgt hier regelmatig voor dit soort uitspattingen. In 1995 schijnt het heel heftig te zijn geweest en is een landslide naar beneden gekomen en in de Virgin River geeïndigd. Hierdoor heeft de hele rivier zich verplaatst naar de aangelegde weg. Mensen die toen in de Zion Lodge logeerden zijn per helikopter geëvacueerd. Pas veel later konden zijn hun auto’s daar weer oppikken.  Onze volgende stop is bij “Weeping Rock”. Hier zie je dat het water uit de berg sijpelt waardoor het lijkt alsof de rots huilt. Ook zijn er “hanging gardens”: allerlei groen wat zich tegen de rots heeft aangezet. Vervolgens stoppen we bij de Zion Lodge om wat te drinken. Dat is wel nodig aangezien het weer snikheet is. Dan onze laatste bestemming hier in Zion: “Court of the Patriarchs”: drie prachtige bergtoppen naast elkaar. Al deze namen zijn door Indianen bedacht die dit gebied lange tijd als hun thuis hebben beschouwd. De shuttle brengt ons terug naar onze camper. 

We kopen snel broodjes bij de Subway en doen wat boodschappen. Vandaag hebben we maar een korte tocht voor de boeg. Via de oostingang van Zion NP gaat het naar Bryce Canyon NP. We moeten een flink eind stijgen via een bochtige weg met mooie uitzichten. Dan komen we via een tunnel aan de andere kant van Zion. Het lijkt hier wel een maanlandschap. De bergen lijken te bestaan uit rode horizontale lagen over elkaar. Heel apart en dus stoppen we voor een mooie foto. Dat doen we ook bij “Checkerboard Mesa” een witte berg die lijkt op een dambord. Daarna rijden we Zion uit en komen in een totaal ander landschap: weiden met koeien, paarden, boerderijen en alles hartstikke groen. Het weer is van strakblauwe hemel en heet omgeslagen naar bewolkt met wat regen en 22 graden. Wat een verademing!

Om 18.00 uur arriveren we op onze camping “Ruby’s Inn” die een kilometer buiten het park ligt. Aangezien het bewolkt is valt ons plannetje om in Bryce de mooie zonsondergang te gaan aanschouwen in duigen. Er is wel een alternatief: rodeo! De camping heeft ook een hotel, winkels en er worden allerlei activiteiten georganiseerd. Om 19.00 uur begint de rodeo en nadat we onze camper weer gehookt hebben pakken we het treintje wat ons naar het terrein brengt. De show is leuk maar niet heel spectaculair. Met name de mannen die op paarden en stieren rijden zijn gaaf om te zien. Verder wordt er door kinderen op schapen gereden en dat gaat er toch al flink heavy aan toe. Jong geleerd is oud gedaan lijkt men hier te denken. Verder zijn er nog wat mensen die op koeien rijden en zijn er wedstrijden om een koe te vangen door cowboys en girls met lasso’s. Ik doe het ze niet na in elk geval. We besluiten hierna een echte hamburgertent op te zoeken om te eten. Ook dat smaakt prima. Eenmaal terug op de camping drinken we wat, douchen en gaan naar bed.