The Narrows

Dinsdag 17 juli:

De wekker hadden we op 8.00 uur gezet maar Lyno maakt ons om 7.30 uur wakker dat we een appje hebben dat Pap toch weer naar de IC is overgeplaatst. Godver! De schrik slaat ons om het hart. Na over en weer geappt en gebeld te hebben blijkt het om een koortsaanval te gaan met allemaal bijzaken. Hij had echter alweer 3,5 uur in de stoel gezeten en naar de Tour gekeken. Volgens Mam was hij er nu beter aan toe dan de afgelopen 2 weken. Rust dus weer weder gekeerd.

De temperatuur buiten is heerlijk en we ontbijten uitgebreid voor onze camper. Dit is echt genieten. Eekhoorntjes en herten lopen hier gewoon op de camping rond en zijn nergens bang voor. Rond 9.00 uur vertrekken we richting Visitor Center en het daarnaast gelegen Zion Outfitter. Gelukkig zijn “the Narrows” vandaag wel open. Gisteren waren ze namelijk gesloten. Het is een kloof waar de Virgin River doorheen stroomt. Hier kun je doorheen lopen wat wel betekent dat je 80% door de rivierbedding bent aan het banjeren. Als er echter slecht weer is geweest verderop in het park kan het zijn dat je hier vloedgolven krijgt. Dagelijks wordt er dus gekeken of het verantwoord is. We huren wel water bergschoenen, speciale sokken (duikerspul), en een stok. Dit blijkt geen overbodige luxe te zijn. De Zion Shuttle brengt ons van het beginpunt via een mooie weg naar het eindpunt van de Zion Canyon: “the Temple of Sinawava”. Hier loopt eerst een gewoon verhard pad van 1,5 km waarna je aankomt bij het startpunt van “the Narrows”. Nou, daar gaan we dan! De rivier heeft bruin water en je ziet dus niet waar je je voeten neerzet. Voorzichtig lopen dus. Overal liggen keien, soms zandbanken en het water stroomt de ene keer snel en dan weer rustig. De stok moet regelmatig zorgen dat we ons evenwicht bewaren en niet in het water vallen. Ook is dat ding ideaal om de diepte te bepalen. Soms sta ik tot halverwege mijn bovenbenen in het water. De uitzichten zijn werkelijk adembenemend. Wel moet je zorgen dat je stil staat als je om je heen gaat kijken. Dit doen we dan ook regelmatig. Lyno en Ravi vinden het geweldig. Die trotseren alle stromingen en hebben heel veel lol met elkaar. Dat betekent voor Ron en mij ook genieten. Dit is toch net even een andere manier van wandelen. Zij hebben geen telefoons en camera’s bij zich, dus het maakt ze niet uit als ze onderuit gaan. Er zijn zelfs plekjes waar ze kopje onder gaan. Na zo’n 2 uur door de kloof omhoog gelopen te hebben besluiten we terug te keren. Moe maar zeer voldaan komen we aan bij de shuttle die ons terugbrengt naar de camping. Tegen 16.00 uur zijn we terug en gebruiken vandaag om lekker wat te lummelen, een wasje te doen, blog bij te werken etc… Heerlijk!

Inmiddels hebben donkere wolken met gerommel de prachtige blauwe lucht verdrongen. Toch blijft het droog. Vandaag douchen we de eerste keer in de camper: met koud water. Op deze camping hebben we alleen maar elektriciteit (dus gelukkig airco) en mogen we de generator niet gebruiken. De watertank hebben we in Las Vegas volledig gevuld dus als we een beetje zuinig zijn moet dat lukken. We koken vanavond weer zelf. Dan moeten we nog iets verstoppen voor de families Cremers en Duits die over een paar dagen op deze camping staan. De instructies volgen via de app!  We gaan op tijd naar bed want morgen staat weer van alles op het programma.