De prachtige hoodoo’s van Bryce

Donderdag 19 juli:

Omdat we vandaag na ons bezoek aan Bryce Canyon verder trekken besluiten we om vroeg op te staan en onze camper al direct naar de speciale shuttle camping te verplaatsen. We moeten om 11.00 uur uit checken dus we kunnen hem niet op de camping laten staan. Bovendien willen we niet zoals gisteren geconfronteerd worden met een volle parkeerplaats. Het ontbijt eten we snel in de camper. We bellen met Pap die gelukkig inmiddels weer op een gewone afdeling ligt en om 9.30 uur zitten we in de bus. 

Gelukkig schijnt de zon en is het niet te heet. Onze eerste stop is bij “Bryce Point”, meteen het hoogste uitzichtpunt. (ruim 2500 meter) Onze mond valt open: wat is dit mooi! In een hoefijzer vorm staat het hier vol met oranje/witte hoodoo’s. (stalagmieten) Waanzinnig dit! Hier kun je uren naar kijken en je ontdekt steeds weer iets nieuws. We besluiten een stukje naar beneden te lopen en komen niet uit gefotografeerd en gefilmd. Bij een mooie natuurlijk boog besluiten we om toch terug te lopen. Inmiddels zijn we toch al een flink stuk afgedaald in de canyon en het is prachtig. We willen echter graag de Navajo/Queens Garden trail lopen dus moeten we verder. De volgende stop is bij “Inspiration Point”. Van hieruit zie je nog meer hoodoo’s maar dan van iets dichterbij. De aparte vormen zijn ontstaan doordat ze uit verschillende aardlagen zijn opgebouwd. De ene laag is vatbaarder voor erosie dan de andere.  Voor de trail stappen we uit bij “Sunset Point”. Het is een kleine 5 km maar het hoogteverschil is wel bijna 300 meter. Het eerste stuk dalen we steil naar beneden af en komen we tussen de stalagmieten te staan. De doorgangen zijn soms smal en tjonge, wat zijn die dingen toch groot. Veel groter dan dat je zou verwachten van bovenaf. Via een mooi pad loop je vervolgens op oranje aarde tussen bomen door. Helaas beginnen er donkere onweerswolken te komen dus we besluiten het stuk Queens Garden over te slaan voor onze veiligheid en via de Navajo loop terug te gaan naar het startpunt. Dat gaat uiteraard super steil omhoog. Eenmaal boven aangekomen staat er ook een ranger die mensen nu afraadt om nog de canyon in te lopen. We hebben dus de juiste beslissing genomen. Het begint nu ook te regenen.  Dit alles heeft wel tot gevolg dat het hartstikke druk is bij de bushalte. Het lukt ons om een plekje in de 2e bus te krijgen. Als haringen in een ton zitten en staan we opeen gepakt. Rond 14.00 uur zijn we terug bij de camper en maken daar onze lunch klaar. Wat fijn om gewoon altijd alles bij je te hebben. Nog even tanken en om 15.00 uur op weg naar Lake Powell. Een kleine 3 uur rijden.

Onderweg krijgen de kids noodmeldingen voor flashfloods in dit gebied. Gelukkig merken we hier niets van. Vanuit flinke regen, onweer en wind rijden we vriendelijker weer tegemoet. Grote weilanden met her en der wat huizen. Mooi om te zien maar ik zou hier echt niet kunnen wonen. Zo ver bij de bewoonde wereld vandaan. Richting Page/Lake Powell wordt het weer net een maanlandschap. Overal rotsen in witte, bruine en dieprode kleuren. Hier gaan we ook weer door een tijdzone waardoor we weer een uurtje winnen. Gelukkig past de I-phone zich automatisch aan. De donkere wolken blijven ons toch achtervolgen maar het regent gelukkig niet en in de verte schijnt zelfs de zon. In de auto heb ik het blog van de afgelopen dagen weer bijgeschreven en een boodschappenlijst gemaakt. Ik hoop dat we dadelijk wifi hebben op de camping zodat we de laatste 4 dagen kunnen posten. 

Aangekomen in Page rijden we over de Glenn Canyon Dam. Inmiddels waait het enorm en de donkere wolken produceren de één na de ander bliksemflits. Dat belooft wat! We doen eerst boodschappen in de Walmart. Een mega supermarkt waar echt alles te krijgen is. Dan rijden we naar de Wahweap Campground aan het meer waar ik voor 2 nachten full hook-up geboekt heb. We drinken eerst buiten nog een pilsje maar moeten dan echt naar binnen doordat het regent en zelfs begint te stormen. De camper schudt op en neer. We eten vanavond Mexicaanse wraps, gezellig binnen met z’n allen. We douchen in de camper want met dit weer wil niemand naar buiten. Rond 22.45 uur gaan de lampjes uit…..